Wyobraź sobie kobietę, która wierzy, że to dobre i właściwe, że jest kobietą.
Kobietę, która oddaje honor swoim doświadczeniom i opowiada swoje historie.
Która odmawia nosić w swoim ciele grzechy innych.
Wyobraź sobie kobietę, która ufa sobie i się szanuje. Kobietę, która słucha swoich potrzeb i pragnień. Która zaspokaja je z delikatnością i gracją.
Wyobraź sobie kobietę, która przyznaje, że przeszłość wpływa na teraźniejszość.
Kobietę, która przeszła swoją ścieżkę przeszłości.
Która wyleczyła swoje rany w teraźniejszości.
Wyobraź sobie kobietę, która jest autorką swojego życia.
Kobietę, która wykorzystuje swój talent, podpisuje się pod nim i sama kroczy w jego imię.
Która odmawia poddawania się, chyba że prawdziwej sobie lub najmądrzejszemu głosowi.
Wyobraź sobie kobietę, która nazywa swoich własnych bogów.
Kobietę, która wyobraża sobie boskość na swoje podobieństwo.
Która tworzy swoją osobistą duchowość, by przenikała jej codzienne życie.
Wyobraź sobie kobietę zakochaną w swoim własnym ciele.
Kobietę, która wierzy, że jej ciało jest wystarczająco dobre takie, jakie jest.
Która cieszy się jego rytmem i cyklami, jako niezwykłymi zasobami.
Wyobraź sobie kobietę, która honoruje w swoim zmieniającym się ciele, ciało Bogini.
Kobietę, która cieszy się gromadzeniem lat i mądrości.
Która odmawia zużywać swoją życiową energię na ukrywanie zmian zachodzących w jej ciele i życiu.
Wyobraź sobie kobietę, która ceni inne kobiety obecne w jej życiu.
Kobietę, która siedzi w kręgu innych kobiet.
Której przypomina się prawdę o sobie, kiedy zapomni.
Wyobraź sobie siebie, jako tę kobietę.
Tekst: Patricia Lynn Reilly, 1995
Tłumaczenie: Marlena Lewandowska
Zdjęcie: Dimitra Milan
Poznaj opowieść o tym, jak Gołębica uczyła Niedźwiedzia otwierać serce i przekonaj się, co się dzieje, gdy serce się otwiera…
